W młodym wieku drzewo to naturalnie rośnie dość prosto i wąsko, wymagając niewielkiego lub żadnego przycinania. Później wyrasta na duże drzewo o wysokości do około 20 m i owalnej lub szeroko owalnej koronie. Jasnoszarobrązowa kora jest lekko rowkowana. Liście są odwrotnie jajowate, o długości od 5 do 15 cm i skórzastej teksturze. Jesienią przebarwiają się na kolor od złotożółtego do brązowożółtego. Drzewo zostało wyselekcjonowane w 1922 r. ze względu na atrakcyjny kształt korony. Dopiero później okazało się, że odmiana 'Princeton' ma rozsądną lub dobrą odporność na holenderską chorobę wiązów, przynajmniej w Stanach Zjednoczonych. W Anglii odmiana ta nadal wydaje się chorować. W związku z tym zaleca się stosowanie odmiany 'Princeton' tylko na obszarach, gdzie ryzyko infekcji jest niskie. Pomimo faktu, że korona może stać się nieco stożkowata w późniejszym okresie życia, 'Princeton' nadal nadaje się jako drzewo alejowe i uliczne ze względu na owalny kształt korony. Szczególnie mrozoodporna.
Ulmus americana 'Princeton' can eventually reach a height of 20 m, depending on the site and climate conditions.
Ulmus americana 'Princeton' is średni and can eventually reach a height of 20 m, depending on the site and climate conditions.
The leaves of Ulmus americana 'Princeton' turn żółte in autumn.
The right time to plant Ulmus americana 'Princeton' is during the dormancy period. In Western Europe, Ulmus americana 'Princeton' with root balls can generally be planted from mid-November to late April, although this depends strongly on the climatic conditions and the species of tree.