Parrotiopsis jacquemontiana jest spokrewniona z Parrotią z nazwy, ale dzięki charakterystycznemu kwitnieniu łatwo ją od niej odróżnić. Jest to duży krzew lub małe, często wielopniowe drzewo. Za młodu P. jacquemontiana ma owalną koronę, która później staje się zaokrąglona. Żółto-szare gałązki są owłosione. Lekko błyszczące, ciemnozielone liście przebarwiają się jesienią na intensywnie żółty kolor. Kwitnienie P. jacquemontiana jest uderzające. Wiązki około 20 pozbawionych płatków kwiatów stoją razem i wyglądają jak jedna gęsta wiązka pręcików. Słupki są krótsze i ukryte między pręcikami. U podstawy każdego pęczka znajduje się od czterech do sześciu kremowo-białych przylistków (przylistki kwiatowe, jak na przykład u Cornus kousa). To odróżnia Parrotiopsis od innych członków rodziny Hamamelis.
Parrotiopsis jacquemontiana najlepiej rośnie w bogatej w składniki odżywcze, wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej glebie. W glebie wapiennej wzrost będzie ograniczony, a obfitość kwitnienia również spadnie. Podobnie jak Parrotia, Parrotiopsis toleruje wysokie temperatury i bezpośrednie nasłonecznienie. Nadaje się jako drzewo parkowe lub ogrodowe, a także na cmentarze itp.
Parrotiopsis jacquemontiana can eventually reach a height of 3-6 (7) m, depending on the site and climate conditions.
Parrotiopsis jacquemontiana is średni and can eventually reach a height of 3-6 (7) m, depending on the site and climate conditions.
The leaves of Parrotiopsis jacquemontiana turn żółte in autumn.
The right time to plant Parrotiopsis jacquemontiana is during the dormancy period. In Western Europe, Parrotiopsis jacquemontiana with root balls can generally be planted from mid-November to late April, although this depends strongly on the climatic conditions and the species of tree.